- Hoe ons verblijf in Broome en de weg naar Darwin is gegaan (samenvatting).

Ja hoor! Er is weer eens wat getypt en dat werd tijd ook *schaamt zichzelf*!

Het is alweer een tijd(je) geleden, dat er wat op onze blog gezet is. Dus we zullen een gedeelte kort samenvatten (Australië) in blog 1 en in blog 2 zullen wij onze 'avonturen' van de afgelopen weken zetten. Daarom hieronder blog 1..!

Het begint allemaal zo'n 3 maanden geleden (schaamt zich nu helemaal). De dagen van Broome. Om iedereen even op te frissen inclusief onszelf; Broome was de laatste plaats waar wij op zoek gingen naar werk. Het was in Broome erop of eronder. Als we in Broome geen werk konden vinden, betekende het dat wij onze reis moesten inkorten en dan na een maandje Azië terug naar Nederland zouden moeten gaan.

Jezelf in Australië onderhouden bleek iets duurder dan, dat we verwacht hadden. Zeker als je dan ook nog eens rustig 40 liter benzine op rijdt op een dag. Gelukkig bleek Broome uiteindelijk onze plek te zijn.. Zo waren we 6 weken op zoek naar een 'backpackers' baantje en zo hebben we op dezelfde dag allebei werk gevonden. In Broome zijn we dus uiteindelijk zo'n drie en een halve maand gebleven. Franciska lekker haar stylen op een luxe resort en Maikel lekker buffelen in de Keuken.

Na zeven weken hebben we besloten om het 'Animal Park' te verlaten en op zoek te gaan naar een meer beschaafdere plek. Sommige mensen menen zich namelijk totaal alleen op de wereld om vier uur 's ochtends en van zo'n vroege ochtendserenade wordt niemand vrolijk! Zeker op het moment, dat een Fransman het nodig vond om rond een uur of vijf 's ochtends met veel kabaal de caravan van de toezichthouder te vernielen, was voor ons de maat vol. Sommige mensen hebben gewoon het verstand niet.

Naja, in ieder geval was de volgende camping een verademing! Schaduw, eindelijk! Niet meer om zeven uur 's ochtends uit de bus branden en geen zingende Italianen meer! Hier hebben we een zeer gave tijd gehad! Thanks to: Toby, John, Audrey, Cécile, Marc & George! Zo hebben we met z'n allen lekker gebarbecued, gefeest, feestmaaltijden gemaakt etc..!

We zijn in totaal zo'n 3 en een halve maand gebleven in Broome en achteraf hadden we er nog makkelijk een aantal maanden achteraan kunnen plakken. Maar aan alles komt een eind en zo ook voor ons. Tijd voor een nieuw avontuur en we waren eigenlijk ook wel klaar om weer eens nieuws te zien. Ook al kost ons dat de; heerlijke schaduw, de barbecue, de take-away sushi, het zwembad en zo kunnen we nog even doorgaan.. Gewoon even doorbijten en in die bus stappen.

De laatste dagen heeft Maikel zijn nieuw ontdekte talent nog even in de bus gestopt. Zo is het zeil in de bus vervangen door een mooi mediterranen patroon en is er een complete LED strip in de bus aangelegd. Nooit verwacht, dat het allemaal zo makkelijk zou gaan. Toen het moment.. De bus gecheckt, boodschappen gedaan (we zouden immers twee weken in de bush bush verblijven), de banden opgepompt en het water bijgevuld..

Gaat de telefoon..! May-day, may-day..! Bij Franciska bleek de nood aan de man. Er bleek een grote *dure* bruiloft te zijn waarbij alle dames een speciaal kapsel moesten hebben, maar er was niemand om dat te doen. Dus, wat moet je dan doen? We vertelden het resort, dat we over na zouden denken en zouden er later op terug komen (de bus was immers al helemaal bepakt en bezakt). Gelukkig werd de keuze voor ons makkelijker gemaakt toen men na 10 minuten zelf al terug belde.. Of we dan niet wilden blijven en dan 4 gratis nachten op het 5* resort wilden hebben.. Keuze direct gemaakt (al vertelde we, dat niet gelijk aan de telefoon). Vier dagen heerlijk aan het zwembad liggen, een ruime en luxe kamer met airco, eigenlijk alles (tenminste.. Fran moet er dan wel 2 daagjes werken).

We hebben natuurlijk het aanbod aangenomen en zo konden alle spullen (die opgepropt in de bus lagen) er weer uit. De volgende ochtend zijn we dus op het gemakje naar het resort gereden en hebben onze bus (vol stijl)! op de parkeerplaats van het resort gezet. Daarna even inchecken en onze kamer voor de komende vier dagen bekijken.. Wow! Of beter gezegd: WooooW, whoop whoop!! Na zes maanden in een bus(JE) geslapen te hebben, is een kamer met airconditioning en tv (incl. film zenders) een grote stap vooruit. Hier hebben we dus de vier dagen juichend doorgebracht.

Franciska moest zaterdag en zondag wel werken, maar de eerste twee dagen en daarna de avonden waren zeer goed te doen. Maikel heeft ondertussen maar alles nog eens nagelopen en door verveling overdag wat geshopt (daarom hebben we dus nu al meer als een maand kerstverlichting in onze backpack zitten). Na deze vier luxe dagen zijn we dan toch echt vertrokken naar het noorden, voordat het te laat zou zijn (het regenseizoen stond al voor de deur en we wilden toch echt de nationale parken in het noorden zien).

De sleutel afgegeven, auto gestart, voor de laatste keer in Broome getankt en we konden er vandoor..! Op naar het noorden en daar voorbij! We zijn die dag op weg gegaan naar Derby, tenminste daar gingen we vanuit. Tot het moment, dat we op de splitsing stonden.. Ik citeer: "links of rechts? F: Euhm, maakt mij niet zoveel uit.. M: Mij ook niet.. F: Wat gaan we doen? M: Zeg jij het maar.. F: Maakt mij niet uit. M: Mij ook niet.. Allebei: Dan rijden we door! En zo sloegen we Derby over en gingen we gelijk door naar Fitzzroy Crossing. We moesten namelijk nog zo'n 2000 kilometer, voordat we Darwin zouden bereiken en zouden nog genoeg te zien krijgen onderweg..

Wrong!

Je rijd van Broome naar Darwin en hoopt onderweg wel iets te zien te krijgen, maar dat viel eigenlijk wel een beetje tegen. Zo konden wij uren rijden met verbrande bomen en kale vlaktes, maar zonder een mooi stukje 'niet afgebrande' natuur. Op zich niet zo heel erg, maar na 6 uur rijden begint, dat toch te irriteren. Gelukkig kwamen er wel grote wervelwinden (lees: voor ons gewoon tornado's) voorbij (incl. over de weg waar we reden).. Klinkt allemaal leuk en aardig, maar als zo'n ding over de weg heen raast. En dat terwijl je er net doorheen rijdt.. Dan is dat geen pretje.. Zand, bladeren, takken en hordes insecten de bus in (lees: geen airco! Ramen open!), dat is niet zo fijn. Zeker niet als je de dag daarvoor nog alles in die bus gestofzuigd/stof gezogen/stof gezuigd/whatever hebt..!

Na die lange rit zijn we dan aangekomen in Kanunurra. Een rustig dorpje met alles er op en eraan.. Letterlijk, want toen we 's nachts wilden gaan slapen ontdekten we, dat we er ook de temperatuur erbij kregen. Tweeëndertig graden Celsius om half twaalf 's avonds. Pff, wat een hitte. Tijd voor wat verkoeling en dus om twaalf uur 's nachts nog lekker onder een koude douche. Maar ook de verkoeling is na een half uur weer weg. Dus, toen hebben we het over een ander boeg gegooid en zijn we gaan slapen onder een nat gemaakte deken. En dat werkte gelukkig redelijk..

De volgende dag.. Weer zo warm (waarom? wij zijn Nederlanders.. Wij willen, dat helemaal niet.. Wij zijn helemaal geen warmte gewent.. Geef ons regen!) twaalf uur 's middags. Vierenveertig graden Celsius en het koelde 's avonds af naar een graad of vierendertig.. Pfff! 's Avonds dus hetzelfde verhaal al hebben we die avond wel lekker gebarbecued! :)

De volgende dag zijn we toch maar snel vertrokken naar 'the Northern Territory'. Op naar Katherine waar men over sprak, dat deze plek koeler zou zijn als Kununurra. Na een uurtje of 7 gereisd te hebben kwamen we aan op de plaats van bestemming. De 'Lonely Planet' zei: "eigenlijk helemaal niets, want die was alleen voor West-Australie en niet voor het noorden.... Hahaha... pffff *huil*". Dus opzoek naar een plaats via de lokale advertenties op de borden en zo kwamen we terecht bij een heerlijk, maar vooral in onze ogen dure camping. En koel dat het was! 's Avonds lekker gezwommen (Dat vonden de gasten in het restaurant ernaast, maar een beetje raar). En super geslapen!

De volgende dag dan toch echt op naar onze eindbestemming.. Op naar Darwin! Vroeg in de veren en zo zijn we gelijk in één keer doorgereisd naar Darwin. Rond een uurtje of twee in de middag kwamen we hier al aan.. En groot, dat het is.. Tenminste Darwin is niet zo groot, maar alle dorpen en steden in de buurt zitten er aan vast geplakt. Één grote bende dus. En zo wordt de zoektocht naar een camping ineens iets lastiger. Gelukkig, was het niet de eerste keer en zijn we gewoon scheurend en draaiend door het verkeer op zoek gegaan naar de informatieborden die ons een goede overnachting zouden kunnen bieden.

De eerste avond hebben we een plaats gevonden die er van de buitenkant er leuk uitzag, maar 's avonds verdoemd bleek te zijn. Er waren een aantal Ozzie's die het leuk vonden om de openlucht discotheek nog eens opnieuw uit te vinden en dan waren er nog de duiven.. Die duiven...! Brrr, als we eraan terug denken... Damn! Dan sta je in Katherine nog die gehele bus te wassen, omdat er stront (of poep, whatever makes you happy) op zat.. Boenen, boenen en wassen natuurlijk.. Het is een witte bus, dus het moet wel.. Pijnlijk aan het oog! Maar dan sta je op zo'n camping. Je hoort zo'n doffe klap. Je denkt neeee, maar het betekent natuurlijk: Jaaaaaa! ze hebben het weer voor elkaar!!! En zo konden wij op onze fijne (38 dollar betaalde) campeerplek de hele nacht fijn luisteren naar de duiven (die 3 keer zo groot zijn als in Nederland, dus dat betekent ook dat er 3 keer zoveel... Mjaah, je raad het).. Hun avondeten verschoten.

Conclusie: De hele bus groen en rood.. Tijd om opnieuw te wassen! Opnieuw, na één dag en wassen opnieuw met de hand.. Tijd voor een beetje extra stress. Maar we zullen jullie daar niet teveel mee lastig vallen.. Dat wassen voor ons was al genoeg kwelling voor twee personen..

Afijn, op naar het verkoop van onze bus. We hebben hem natuurlijk 7 maanden geleden gekocht en zullen er nu toch weer vanaf moeten. Poetsen, opruimen en mooie foto's maken, dat was ons motto. Zo gezegd en zo gedaan! Foto's geupload via de 'Marktplaats' van Australië, een goed verhaal erbij en hopen dat er iemand zou reageren.

En reageren deden ze! Met tientallen te gelijk.. Wat zeggen we.. Met z'n twintigen tegelijk.. Kijken? Niet nodig.. Betalen? Gelijk! En we geven er ook nog eens 200/500 dollar bij voor de moeite.. Wanneer? Nu?

Natuurlijk, kwam bij ons al snel de nodige verdenking kijken. Hoe kan iemand aan de andere kant van Australië een bus kopen zonder, dat men het ooit gezien had. Zodoende ga je op internet een beetje rondkijken op bepaalde forums en kom je erachter, dat men je simpel wilt oplichten. Men wilt de bus gelijk kopen, zegt een royaal bedrag te willen betalen (via paypal). Stuurt daarna de gegevens door en tegelijk ook een VALSE e-mail met daarin een zogenaamd bedrag, dat vastgehouden wordt. Ze vragen dan of je eerst even 100/200 dollar over kunt maken voor hun koerier, waarna het geld pas bereikbaar voor jou is.. Fail! Vertrouw nooit iets, wat te mooi om waar te zijn blijkt te zijn!

Achja, we hebben zodoende leuke e-mail gesprekken gehad met deze zogenaamde kopers en hebben hopelijk hun tijd goed verspilt..

Maar ondertussen..

Onze bus stond nog steeds te koop. En al wel voor drie dagen! Veels te lang natuurlijk voor ons doen.. En toen kwam er eindelijk een gebrekkig engels berichtje binnen.. Een Frans stel, dat wel geïnteresseerd was in onze bus. Echte mensen, echte kopers.. YES!!

Maar natuurlijk mag je nooit doen alsof je haast hebt met verkopen (hadden we gelukkig ook niet, want als we de bus niet verkocht kregen. Dan zouden we op het gemakje naar Brisbane rijden). Dus hebben we ook een beetje gelogen (I know, I know.. 't is een beetje slecht). Maar we hadden de tijd en hebben hun verteld tijdens het 'showen' van onze bus, dat we ook andere kopers (Duitsers, waarom Duitsers? Geen idee, het was het eerste waar we op kwamen) hadden. Zodoende konden we onze prijs sterk houden zonder, dat men een absurd laag bedrag zou bieden.

Nu hadden we de bus eerst nog wel netjes laten keuren, opgeruimd, schoongemaakt etc. en waren ze laaiend enthousiast. En hoefden we ons eigenlijk achteraf geen zorgen te maken over de prijs. Ze waren zelfs zo enthousiast over de bus, dat ze zelf een hogere prijs wilden betalen als de zogenaamde Duisters eenzelfde bod zouden maken. Echter zijn we zo slecht ook weer niet en hebben we het eerste bod, wat hun uitbrachten geaccepteerd. Eigenlijk een win-win situatie. Hun konden de bus kopen met hun eerste bod en wij maakten er wonderbaarlijk ook nog eens winst op! :D Het duurde echter nog wel een aantal dagen, voordat alles rond was. Onze kopers waren namelijk zo slim geweest om een Australische bank te openen (zonder geld), hun Franse creditkaart terug naar huis te sturen en leefden nu dus van de kredietregeling. Das niet zo handig als je (nog) geen inkomsten hebt.. Maar uiteindelijk hebben ze via, via de betaling kunnen regelen.. Iedereen blij!

Al zijn we toch nog een beetje verdrietig, dat 'onze' bus nu niet meer van ons is... :(

Maar dan.. De bus is niet meer niet meer van ons, je staat in Darwin zonder vervoer en verblijf.. Wat doe je dan? Op naar het vliegveld! Wij met spoed daarheen (het was al drie uur 's middag) om een last minute vlucht te boeken. Op het vliegveld bij de gates.. Is deze vlucht iets? Of die? Vergeet alles wat je denkt te weten over last minute boekingen.. Hoe later je boekt, hoe duurder het wordt! Tenminste, daar kwamen wij snel achter.. 

Uiteindelijk hebben we moeten kiezen tussen Singapore of Bali, maar omdat Indonesië "ietsjes" groter is als Singapore hebben we daar voor gekozen. En we gaan vanaf Indonesië alsnog naar Singapore *Yeah!*.. Zodoende kwamen we diezelfde dag rond een uur of zeven aan in Kuta, Bali, Indonesië. Tijd voor een luxe hotel, lekker eten en goedkoop bier! We kunnen er weer tegenaan! 

Ter info: We hebben vandaag alle foto's nagekeken, alles geupload en gerangschikt. Eigenlijk hebben we de hele blog geupdated! Bekijk gerust de foto's nog eens. Er staan overal nieuwe bij/tussen..! :) 

Groetjes van ons uit het warme Indonesië.

P.s. Dit is het eerste deel van onze taak om deze blog te updaten. We zijn natuurlijk nog niet helemaal up-to-date! Morgenochtend (Indonesische tijd mensen!) gaan we gewoon verder, waar we gebleven zijn! Dan is het tijd voor de blog met de reis over Bali en door naar ons 'avontuur' in Java..!

Nogmaals groetjes!